…Sind wir vielleicht hier, um zu sagen…Flarden van visioenen, Uitgesproken, gezongen en verteld in “De LichteKooi” Antwerpen (B)

Universiteit Lichtekooi 25 november 2023
Artists on Artists, Artworks and Everything Else

*Video-registratie: De Lichtekooi  Florastraat 11, 2140 Antwerpen (B)

***************************************************************************

Sind wir vielleicht hier, um zu sagen

….Sind wir vielleicht hier, um zu sagen: Haus, Brücke, Auto, Raum,tafel, water, deur, Brunnen, Tor, Krug, apple tree, window, Borst, snow en schoenen. Aber Auch:Säule,Turm, hoogbouw en penthouse met uitzicht … aber zu sagen, Om te zeggen, begrijpt U,we zijn HIER om te zeggen op zo een manier …oh, zu sagen, so, wie selber die Dinge niemals innig meinten zu sein. Ist het niet nicht een List van deze geheime Erde, wenn sie die Liebenden aanspoort, sogar drängt, zodat iedereen verrukkelijk is als wij de de dingen met hun naam verenigen kunnen; door hun naam te roepen. Zodat de oude deurdrempel die toegang verschaft tot het huis van de verliefden en verrukten een beetje meer slijt en de toegang vergemakkelijkt…. gemakkelijk zat als je samen bent, SAMEN.

“Hier” ist er Tijd en ruimte voor alles, “Hier” ist seine Heimat.

Sprich und bekenn. Meer dan ooit Falt vieles weg van de dingen die ervaren kunnen worden omdat wat het vervangt als wij het onderdrukken, zonder beeld is. Stilte. Silence.

Aber Actie groeit van binnen uit en beperkt zichzelf op een andere manier. Door Woede.Tussen de hamerslagen overleeft toch het hart, ons hart, het overleeft zoals de tong tussen de tanden, die toch, jazeker prijzend blijft. Zoals de dichter zegt uit Praag die tot zijn zesde levensjaar als meisje werd opgevoed door een ontroostbare moeder die haar dochter verloren had.

Instead of “yes, sir” or “thank you, ma’am” or other language that makes gender-based assumptions, you could simply communicate:

  • Good morning!

  • Thank you very much.

  • You look so wunderful

  • how sweet is your smell

  • How gentle is your look.

  • Comme ton regard est doux.

  • How are you

  • How is your partner and friend

  • How is your mother?

  • It’s a pleasure.

  • Show me your legs

  • How can I be of assistance today?

  • Could I help you?

  • Are you all right?

  • Yes, please enter

  • Yes please, show me what you have in your hands

  • Can I help you?

  • Yes, absolutely. I ‘l be right with you.

  • I will comfort, just wait

  • Please take a chair, take your time

  • Please….wait a moment

  • You are welcome

  • Can I help you?

  • Good evening

  • Please be mine

  • how sweet is your smile

  • Can I help you?

Instead of calling upon or remarking about a particular “man” or “woman” (who has not disclosed that identity),you could indicate:

  • The person in the red shirt

  • The person with their hand raised

  • The person who went to the loo

  • The person who just gave a lecture

  • the person who could not come

  • The person on the front row

  • The person over here

  • The person that just left

  • the person that you looked at

  • the person that cried

  • the person that smiled while passing by with a broken leg and hand cuffs

  • The person that you used to know so well, but not any more

  • Can I help you?

Instead of “ladies and gentlemen” or “boys and girls” or other language that assumes only two genders, you could use:

  • Friends

  • Colleagues

  • Friends and Colleagues

  • Colleagues and Friends

  • Esteemed guests

  • your honor

  • your highness

  • witness, please come with me

  • Children / Youngsters, so glad to see!

  • Students from abroad , follow me

  • Students everywhere , take a brake, relaxe, welcome

  • your thieves and crooks , please follow me too

  • Friends and colleagues

  • Colleagues and Friends

  • crooks and Liers

  • Esteemed guests all of you

  • your honor and your highness, be my guest.

  • Can I help You?

Instead of “he or she” or “s/he” (when speaking of an unknown or universal person) you could communicate:

  • They

  • That person

  • The patron

  • The guest

  • that liar

  • that poor lad

  • this lover

  • the complainant,

  • the representative,

  • this member

  • this thief

  • Colleagues and Friends can I help You?

Instead of “men and women,” you could communicate

  • Everyone

  • All people

  • all of you from here and there from everywhere

  • All people present today

  • All people here and there

  • All people from the earth with a name

  • All people from with no name

  • All dead prisoners kept in refrigerators

  • Everyone of you

  • People from everywhere with nicknames

  • All people with no pass People, with no country

  • All people present, everyone

  • All people that came by feet

  • All people welcome

  • All peopl one can not love for all kinds of reasons not totaly understood

  • every one welcome Can I help You?

  • all of you and your neighbour too and their neighbours too and so on

  • everyone

  • all people

  • I mean ..YOU TOO

  • Can I help You ? Will you help me.?

Met alle oren horen wij.

Met alle ogen kijken we in het geopende en …zien de wereld die ons tegemoet treedt. Oorlog. BRRRR.

Freedom is a gift of the powerfull of Powerfull …to the people that have no power. People that have freedom do not have power (Most of the time, they are a threat to the powerfull). The powerfull give them freedom, just enough freedom to keep them busy with themselves, so the powerfull can live on.

Very difficult to change.Dit is erg moeilijk te veranderen

La liberté est un cadeau des puissants au peuple.

Les gens libres n’ont pas de pouvoir, ils constituent une menace pour les puissants.

Freiheit ist ein Geschenk der Mächtigen an das Volk.

Menschen, die Freiheit haben, haben keine Macht,das alte Brot und Spiel Das ist ein DEAL sie sind letzendlich eine Bedrohung für die Mächtigen

La libertà è un dono dei potenti al popolo.

Le persone che hanno la libertà non hanno potere, sono una minaccia per i potenti

Sure…sorry

Er wordt gezegd en het staat geschreven dat:

Hij was en nog steeds is, of wordt geïnspireerd, door stilte en verdriet, maar vooral door de herinnering aan de eerste dag op de kunstacademie en natuurlijk door het geluid van een viool en natuurlijk door het silhouet van zijn moeder die de ochtendkrant leest.

Er wordt gezegd en het staat geschreven dat:

Hij zichzelf niet verbetert en nooit en never gehoorzaamt aan bevelen, is dat waar?

Er wordt gezegd: hij houdt niet van het geluid van vallende stenen en brekende dingen, maar anderen zeiden :hij houdt er juist veel van, wat is waar…

 

Er wordt gezegd en het staat geschreven dat :

Hij volgt het voor de hand liggende en hij is een fan van gezond verstand, maar is dat waar?

Het wordt gezegd dat:

Hij houdt ervan om zich te ontspannen, te wandelen, te dansen en lang te slapen. Er zoveel gezegd.

Het wordt gezegd dat:

Hij vindt dat niemand zich bij het leger moet voegen, vooral niet jonge mensen die nog zoveel andere dingen kunnen doen

Er wordt gezegd:

Hij drinkt nooit alcohol, maar is dat waar?

Anderen zeiden:

Getalenteerd door jeugd en natuur kan een obstakel zijn

Anderen zeiden:

Verbeter je vaardigheden niet te vroeg, jonge man jonge vrouw, jonge getuige, jonge deelnemer, verbeter je vaardigheden niet te vroeg, maar probeer hetzelfde te blijven, verander niet .

Voer nooit bevelen uit die u zelf niet zou willen geven

Blijf dicht bij je verlangen, Young artist, young lover met je te grote winterjas en je smart phone en je notitieboekje met potlood in je binnenzak.

Obstakels zijn geen probleem, vergeet dat niet



Ne pas Rappeler les malheurs, les malheurs du passé.

Quando arriverò sarà troppo tardi.

Als ik kom is het te laat

(Zing) Try to remember and if you remember
Then follow, follow (Spreek)and run to the future.

Zoon, vader, vriend en huisheer, allen poetsen tegelijkertijd het stof van hun schoenen.

Er wordt gezegd:

Auguste Rodin once in 1902 told Rainer Maria Rilke that when he was young he read the devotional book The Imitation of Christ, and that every time he came to the word “God” he would replace it in his mind with “sculpture.” OK Ok

Rodin heeft zich nooit afgevraagd of hij een kunstenaar was. Rilke wel en hij adviseerde de jonge kunstenaar,het lieve kind van zijn vriendin genaamd: Balthus om zich niet van de wereld af te sluiten zoals hijzelf deed, maar om zijn plaats daarin resoluut op het spel te zetten. Zeg je naam, jouw naam,jouw naam zal de kunstenaar zijn

Jouw naam is de kunstenaar! Baltus! En hij had gelijkt

A song:

Wenen? Bohemen? Italië? Parijs? Anijs met peper in Berlijn. Schaatsen met een konijn. Borgerhout? en Oudeaarde?. De plataan op de markt is blijven staan. O milaan O milaan.

O mylord, mylady Open het raam

open the Window, het fenster en de stal, la fenetre soie

Open your eyes and zie het rennend paard.

You may find many things that were hidden in the back of your mind. Please check.

Het Naakte leven is daar, Het woeste Leven, maar het is er vogelvrij en opgejaagd. Sois gentil et comporte-toi bien.

Be friends, please be friends and never forget:

When it behaves like a dog and it souds like dog

it probably is a dog.

Same as it ever was, same as it never was

Het zelfde zoals het nooit was
Same as it ever was, same as it never was
Same as it ever was

We want political rights and a passport”, Dit zegt de dichter Mahmoud Darwish in 1964. “Ja” schreeuw ik en dan zeg ik : ja natuurlijk. In elke zee een onbestuurbaar juichend schip.

De krant: Kunstkritiek:

Een kunstenaar antwoordt in 1981 op de vraag wat hij met zijn werk wil bereiken, dat hij hoopt dat zijn werk nieuwe voorstellingen doen ontstaan, die zijn en hopelijk ook ons begrip van de wereld kunnen verbeteren. Op dezelfde vraag, gesteld in 1988, antwoordt hij dat het hem veel plezier zou doen als het werk romantische gevoelens bij de kijkers teweegbrengt. In 1989 stelt zij dat kunstwerken er voor zijn, om ons aan onszelf te openbaren. In 1992 antwoordt zij dat zij niet weet hoe haar werk anderen beïnvloedt. In 1995 is zij ervan overtuigd dat het werk het gevolg is van een gebeurtenis die elders plaats vindt en waarover zij geen controle heeft. In 1998 is zij niet meer geïnteresseerd in dit soort vragen maar zegt zeker te weten dat een kunstwerk de afstand verbeeldt en verbindt tussen dat wat mogelijk is en dat wat werkelijk is. In het jaar 2000 is de kunstenaar er van overtuigd dat zijn kunstwerk het leven van de kijker verlengt. En dit volgens een eenvoudige rekensom: de tijd die men maandelijks aan een kunstwerk schenkt (uitgedrukt in minuten) gedeeld door wat de uitkomst is van 100 min de leeftijd van de kijker. Dit levert al snel enkele minuten levensverlenging op. Daarbij blijft de oude waarheid: hoe ouder men wordt hoe langer men leeft, gelukkig onveranderd.

Dan in 2002 heeft hij wel een inzicht ontwikkelt nl:het effect van het beeld is enorm groot en levensgevaarlijk in de handen van mensen met macht.

News van vandaag:

De Beeldspraak en de Metapfoor is het eigendom van de kunstenaar. Handen Af.

Politici zouden gestraft moeten worden als zij zeggen : er komen donkere wolken aan of er is licht in de tunnel of de broekriem moeten wij strakker aantrekken of we gaan met zijn allen er achter staan of we gaan ervoor, er is licht in de tunnel, we zitten in een dal maar na regen komt zonneschijn in ons mooie land, overal. Wolven liggen op de loer.Of we rijden op een kameel op de zee. We zijn als het schip dat is gestrand in de woestijn . Beeldspraak en de Metapfoor is het eigendom van de kunstenaar! Don’t forget, Please notice, write down. In gekleurde letters. Handen Af; Imagery and metaphor are the property of the artist.

Die Metaphern gehören den Künstlern.

Oud nieuws:

In 2002 verbaast hij zich er steeds meer over dat zijn kunstwerken niet in een politiek kader worden geplaatst

Soldiers must not obey to orders.

Hij ziet steeds duidelijker, dat zijn aandacht voor conflicten en zijn afkeer van ideologische, stereotype, culturele identiteiten,

Blood lines, Race, Identity,Tradition, Believe, Holy texts, Skin colors etc and so on and so on, niet zozeer in een persoonlijk, psychologisch kader passen, maar in een breed sociaal, politiek verband opereren en hun betekenis krijgen. De scheiding tussen het private, individuele bestaan en het openbare leven is niet meer relevant want op het niveau van het beeld en de voorstelling is er een directe verbinding met de werkelijkheid .

Als de dichter zegt : “Regen” dan regent het.

Het beeld, de voorstelling, elk kunstwerk getuigt van een innige deelname aan de wereld; dit betekent: onvoorwaardelijk overgeleverd zijn aan grotere krachten dan droom en visioen alleen. Alles met angst en beven wellicht. Geen probleem

No problem problem.

Alles met angst en beven, OK

Ik las, Leggo,I read, ich lese, ik las:

The Body wordt niet oud als het geliefd is.

Il Corpo non invecchia quando è amato.

It carries een herinnering die steeds sterker wordt.

The artwork doet denken aan het lichaam van de geliefde : It carries a memory that is getting stronger and stronger. Het draagt een herinnering die steeds sterker wordt.

Niets wordt oud als het geliefd is.

Niente invecchia quando è amato.

Ik lees:

De taal is een product van de terugblik. In de terugblik vinden we het leven terug. In de terugblik is alles anders.

De taal brengt chronologie aan, het vernietigt daarbij de gelijktijdigheid van de verschillende zintuiglijke indrukken die door het kunstwerk opgeroepen worden en het kunstwerk tot een ervaring maakt.

Om over na te denken:

Een gebeurtenis uit het verleden is vaak het gevolg van een voorval in het heden.

Miss Mary uit Halifax schrijft :

…het beeld maakte me aan het huilen, ik kan er niet naar kijken zonder te huilen, jij denkt misschien dat dit normaal is voor een gevoelige vrouw maar ik huilde 17 jaar niet meer. Ik durfde nooit mijn moeder rechtstreeks aan te kijken omdat ik wist dat zij bang was, precies zoals Uw sculptuur. De mensen waar je bij wilt zijn, zijn achter je, de mensen die je niet kent zijn voor je… het lichaam wordt naar achteren getrokken terwijl het vooruit gaat. Prachtig. Het werk kan” Pier 21 ,Halifax” heten. Mijn ouders kwamen hier met mij in Canada aan met de boot in 1956. Ik was toen 6 en heette Marie. Ik ben net zo oud als jij…

Tips:

Dit is niet wat iedereen weet, maar het geldt overal en nergens: Pas op voor de slangenbeet.

You have only yourself, to rely on.

Beware:

Don’t get killed on the beach.They were killed on the beach.

New title :
Seven fingers

When ever she meets new people, she sinks

her small hands into the pocket of her jeans, moved them as if she is counting some coins ( she just lost seven fingers in the war) then she moves away, back hunched, met gebogen rug. tiny as a dwarf,

Nog een tip:

In war the only two things I can do are panic and breathe”

zo klein als een dwerg

Mosab Abu Toha is a Palestinian dichter, short story writer, and essayist from Gaza. Mosab Abu Toha is the author of Things You May Find Hidden in My Ear: Poems from Gaza (2022, City Lights) Abu Toha is the founder of the Edward Said Library in Gaza, now bombed and gone.

 

Antwoord#1:

…Meestal ben ik al begonnen en ken ik het begin dus niet dwz het is altijd een vaststelling achteraf dat ik weet dat ik begonnen ben. Dit geldt voor heel veel zaken

Antwoord #2:;

.. Dan laat ik het werk achter me en ben meestal een beetje verdrietig omdat ik op het moment van stoppen met het werken ook het ( intieme) contact verlies met waar ik mee bezig was en daarbij moet vast stellen dat ik niet erg veel weet over wat ik gemaakt of gedaan heb. Of anders gezegd het kunst werk wordt onbegrijpelijk- voor mij toch- op het moment van beëindiging.

Ik begin trouwens altijd in het midden.

Vraag :

Wilt u een foto van Uzelf opsturen ?

Hoe oud bent U ?

Bent u gelukkig ?

Waar woont U ?

Mag ik eens langs komen?

Bent u getrouwd?

STRANGE:

Herinneringen zijn een geschenk aan de toekomst.

Daarbij is te bedenken, mag u niet vergeten, dat iets dat in de jeugd gebeurd is, dikwijls het gevolg is van een voorval op oudere leeftijd, maar dit weet u al.

You may find this strange:

Wir sollen das Denken zum erstaunen brengen!

Alles wat we nu als “gewoon” erfahren was eens heel ongewoon.

Men gewoont zich aan alles, zelfs in een geblindeerd huis.

Iemand schrijft :

Ik was geland na een 4 uur durende vlucht en bij het uitstappen streek een zachte, warme lucht langs mijn wangen. Ik was in Nice, blij en Beautiful. Ik nam een taxi en zou Hem over een uur treffen op een terras, aan de Place Ile de Beauté. Mooier kon het niet. Daar kwam Hij, mijn vriend, aangerend, beide armen uitgestrekt, alsof hij die onzichtbare strandbal weer meegenomen had, zoals vroeger en hij zei: “ik ben zo blij U te zien mijn vriend en blij dat we de draad weer kunnen oppakken.” “Waar waren we dan gebleven?” vroeg ik. “Dat alles overal is, natuurlijk, zoals altijd ” Like it ever was,like it never was? Nee, Like is ever was! Hij,wiens naam ik ben vergeten, lachte mij toe van onder een blauw hoedje, alsof een stukje hemel op zijn hoofd terecht gekomen was en niet meer weg ging. We gingen zitten, zitten zwijgen. Een oude man liep voorbij met een slepend been, een lach op zijn gezicht en rode lipstick rond zijn ogen.

Dit is het moment van de kunst “, riep hij plots en luid klonk het over het Place Ile de Beauté. :”deze man, Kijk, hij wordt door het beeld geopenbaard. Ik zie hem. Wij zien hem. Het is een beeld dat wij zien. Wij zijn hier nu te gast en ook de getuige. De gast en de getuige zijn één> Deze ruimte neemt ons op en hier klinkt onze muziek, hier leeft de kunstenaar samen met de wereld en ontstaat het machtig sprekend beeld vanzelf, alsof het plots getoverd werd.

En dat overal? Vroeg ik;”Ja” Like it ever was, like it never was?Like it ever was, Zoals het altijd was ! Ja, zoals het altijd is.

De kunstenaar heeft het privilege van de vrije expressie en moet deze niet verliezen. Zonder de warmte van de kunsten overleeft geen mens; dan worden wij dingen, dingen die men weg kan gooien en bij het straatvuil achterlaat.

Gelukkig weet de kunstenaar te overleven. En zelfs in gevangenschap hoe een kooi te verlichten.

Ik zag een jonge man die opkijkt uit een boek en hij ziet dat zijn moeder schuifelend op weg naar de voordeur waarvan de gekleurde ruitjes glinsteren, struikelt. O, moeder. O moeder

.de telefoon gaat . ‘Hi, its Joan, I am working on a performance, Lines in the sand, and I think of you, I need an old man… ‘


“Your career as an old man has just begun,” Joan said en het klonk als een waarheid. Ik herinnerde mij dat ik als 7 jarige al eens door een andere 7 jarige, “opa “werd genoemd en omgeduwd werd; waarom? omdat ik in de verte staarde. “Met de jaren verruimt de realiteit zich, het inzicht een oude man te zijn is niet zozeer een beperking als wel één van de vele mogelijkheden, de nieuwe fase, please ,laat je er volledig door meevoeren, waarom Niet? Why Not?” Vroeg zij. Ik ontving een tekst een tekst en de eerste zin was: “We all know the story of Helen of Troy but few of us have followed her to Egypt. How did she get there?” Pour moi la vie va commencer.

Lo-lee-ta: the tip of the tongue taking a trip of three steps down the palate to tap, at three, on the teeth. Lo. Lee. Ta. She was Lo, plain Lo, in the morning, standing four feet ten in one sock. She was Lola in slacks. She was Dolly at school. She was Dolores on the dotted line. But in my arms she was always mine ” 

Pour moi la vie va commencer.

Hij zal vallen; Ik kan hem straffen.

(Maar mijn hart kent geen straffen).

Ah! Kom naar mij terug schoonheid

naar je eerste trouwe geliefde;

en tegen de gehele wereld…

zal ik je beschermen.

Schoonheid, kom naar mij terug

samen met je vredige uitstraling

en het leven in je schoot,

ik zal vaderland en hemel hebben.

kom weer terug zoals je toen was,

toen ik jou mijn hart schonk,

war child

step out of your night and came to me

come into my life

into your life

It is the right time

now !

but No place to go

No place to hide

No road to roam

no street to run

No tree to climb

And nothing for free

All taken

All taken

O, war child

Can you styill sleep..

The world is a strange and dark… is it still a place?

Full of noises of hungry wolfs

Killers and killers

dogs at the river side

ghosts are passing

Eyes wide open

All in red

No shoes

No traces

No sounds

What do you want is not a question

You have to answer now !

your life will end within two seconds

You have to answer now or no one wil know

What do you want !

And then the old man smiles

as he fades away

Het leven blijft achter in een lege vijver bij een villa zonder naam

O mocht mijn verdriet

iets zijn dat niets betwist

Aan alles proeft

Mocht ik overdrijven

in de nacht

Mocht ik overnachten in de gracht

Of ..Voor even toch

in jouw gezicht

I want to be in your ear to hear what you hear

And in your eyes to se what you see

Promises:

I promise to cook a meal for you and

Ik beloof een maaltijd voor je te maken

for every friend that passes by

For every soul that is lost

For every child that has no mother

Voor ieder kind dat geen moeder heeft

For every one that has no past

voor iedereen die geen verleden heeft

For the ones that are denied the future

The ones that cannot speak

Degenen die niet kunnen spreken

For the ones that are made invisible

For the ones that cannot sleep

voor degenen die niet kunnen slapen

Promise me #2

To Lift me up and turn me around

Til mij op en draai me om

what will happen will happen

Promise #3

I will make some more sounds

I will speak to myself but you can listen too

Ik spreek voor mijzelf maar ook voor jou

before my feet I touch the ocean and I’ll be gone

Voordat mijn voeten de oceaan raken en ik weg ben

All is mine but I can share

Can you wait, I will be there.

What is it:

I can hear some sounds ,what is it ?

I hear someone speaking to himself,what is it ?

I see blood everywhere

I hear sounds what is it that i can not answer

What is it:

Am I in the other room ?

Ben ik in de andere kamer?

Wo denn?

Where no one speaks to you, only staring glances.

There is blood.

In the other room where only ghosts can come

there is no place for you and me

no chair, no table, no roof, no window, no door, no curtain, no morning any more

Am I in the the room that has no house

The answer is: zeker, zo is het en er is niemand thuis

Sure it is

Vóór ik sterf

ontwaak ik voorgoed nog een keer

en vergeet alle woorden voor onderweg

Nog even in jouw warm gezicht

luister ik naar de allerlaatste lokroep van de

Moha Braccatus uit Hawaii

The last male singing for a female who will never come, never ever come. His voice has gone, unanswered.

Hallo! ..Ja? Are you there? No ! No more

Vannacht om 3 uur veertig werd ik wakker. Ik ontwaakte uit een vreemde droom. Ik zag een man aarzelend bij de deur geheel verbrand, licht gebogen en verlegen met een glimlach verdrietig en boosaardig,staan, aarzelend bij de slaapkamer deu,op de drempel de klink in zijn hand als wilde hij naar binnen gaan.

Ik schreeuwde GA WEG! Het was een afscheid.

Hij verdween, ik liet hem gaan

Ik bleef bestaan en hij was dood. Voor altijd.

Hij was mij broer.

There are many things that should be considered in anticipation of emergencies. Sometimes you can not help screaming; Go away….OK

You can not always rely on the power of words to solve a problem. Sometimes you have to run.OK

Should soldiers follow orders ? NO, not OK

No, Orders Must only be obeyed under the following circumstances.The orders must be lawful under both international and national law

OK OK

Het onweert en het bliksemt

Ik wordt knettergek! Niet doen, niet doen, later, alles komt goed. Houdt moed. Knettergek, hou je bek!

They want you to forget it, niet doen niet doen, Houdt moed

maar op gebroken stenen lopen oude mensen

op blote voeten, hun laatste dans

En vallen,vallen op de grond

hun lichaam breekt

en zij staan niet meer op

Ik hoor :
een die hond blaft in een belegerde stad zonder mensen

Ik beloof:

blaf hond, zolang ik kan, zal ik luisteren, ik luister

Ik zal het op mijn instagram account plaatsen, dit lied vaarwel

en het zal bestaan, altijd en overal, hier en daar, altijd en ergens ook nergens, en soms niet of nog niet maar nooit nooit nergens. Somewhere allways not over the ocean,

Somewhere allways but not over the ocean,

En revenant dans ce pays

Là où le soleil et le vent

Là où mes amis, mes parents

Pour moi la vie va commencer

Sans avoir peur d’être surpris

Entre le ciel et mes amis

This is the End,The Epilogue, the happy end :

The killers without a mind, they are kindly asked, please follow orders, to leave the stage one by one, please follow orders

Do not to keep me busy with your fantasies. I rather spend my time on mine. Good bye

Dan gaan wij zwemmen in de onderaardse stad, ik beloof het

En zullen bij de vissen zijn die lachend dansen in het disco licht, ik beloof het

Nieuw gekleed worden wij één met de wereld, dan kunnen we alles loslaten en raken toch niets kwijt.

En together with The Soldiers that did not obey to orders, dansen

Alles in het disco licht, het maanlicht

Waar mensen duizelig staren in oude huizen

Wij dromen niet meer van weddings at Palm-beach of kleuren foto’s

wij zeggen:

FREE PALISTINE

Henk Visch

 

 

 

Top